Het is zover, allee ja, niet vanaf nu, maar al even...
Ik kan al een mooi overzicht delen met inzicht door het uitzicht over het toppunt van zelfzorg en zelfliefde. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Het betekent gewoon jezelf onvoorwaardelijk accepteren, met al je licht én schaduw.
Het betekent dat je niet alleen goed voor jezelf zorgt, zoals gezond eten,
rust nemen, bewegen en grenzen stellen, maar ook
dat je diep vanbinnen gelooft dat je écht wel waardevol bent, gewoon omdat je bestaat.
Zonder daarin te overdrijven, maar ja, overdrijven doen we zelf nooit, dat is meestal een "ongevraagde mening".

Hier zijn vormen waarin dat zich kan uiten.

"Nee" zeggen zonder schuldgevoel.
Je durft grenzen te stellen, ook als dat betekent dat je iemand teleurstelt, omdat jouw welzijn belangrijk is.

Jezelf liefdevol toespreken.
Je innerlijke stem is vriendelijk.
In plaats van jezelf af te kraken bij een fout, zeg je: "Het is oké. Ik leer nog."

Tijd maken voor wat je ziel voedt Of dat nu wandelen, muziek maken, lezen of gewoon niksen is, je maakt er ruimte voor, omdat je weet dat jij dat waard bent.

Jezelf geven wat je vroeger misschien miste.
Dat kan emotionele veiligheid zijn, erkenning, zachtheid of stabiliteit.
Je wordt je eigen veilige thuishaven.

Kiezen voor wat je laat groeien, zelfs als dat anderen verbaast.
Je kiest relaties, werk en levensstijl die je echt voeden, ook al passen die niet in de verwachtingen van anderen.

Waarschijnlijk kan het nog verder aangevuld worden. Voel je vrij om hierop te reageren.
Het toppunt is dus ab-sol-uut geen eindpunt, maar een levenshouding, een levensstijl...
Je behandelt jezelf als iemand die je liefhebt en je behandelt de anderen zoals jij jezelf liefhebt.

Elke dag opnieuw.
In dankbaarheid...

El Chi Marcus